Како што се ближи крајот на сезоната на мавровско езеро така се зголемува желбата за уште некој риболов +. После неколку дневно договарање кој ќе оди, кој ден ќе се оди. Падна договор. Недела две коли, 6 луѓе, празник, строг пост, мора да има риба. Делегација проширена во состав: Гони, Ненад, Давор, Лимун, Синиша и Јас. Собирно место пред лептокарија. Се распоредивме кој со кого во кола и тргнавме. Прва попатна станица Лукоил пред тетово кафе и едно селфи.

Пристигнавме 5.30, со задолжително вадење на дозволи, на вода бевме околу 6.00. Во темното се симнавме некако, риба рипа, на секаде. Ама активност 0. После саат ипол фрлање, удар кај Ненад тука е вика, добар е и искусно го совлада кленот. Покасно мерен 1.830грама

Добро е си викам ќе има риба, продолживме со фрлање ама ништо, тоа беше кај нас од сабајлето. Го прашувам Ненад како е кај другите, вика Давор има три клена. После некое време отидев до кај него. Таму и Синиша и Гони. Дојде Давор и вика ај да ги сликаме рибите. Гледам нешто и не ми е јасно. Нешто големо му викам крап е ова. Се смее и го зема да позираат двајцата.

Вади Давор вагичката и гледаме 2.900 грама

огромен клен фатен во матицата на каналот, борбата може да се замисли, тука е фатен.

Дојде полека време за доручек-ручек и се обравме во мал одмор, Давор насмеан, другите исплашени заради црнецот, некој сакаше да си купи риба.

После одморот се вративме на истото место времето убаво мирно со малку ветерче, таман. излегоа уште два клена убави нешто помалку од 2 кила

Асистент без кепче Лимун, да не беше до мене немаше да ги извадам рибите. Имав и една пастрмка која беше колатерална штета ми удри многу блиску, и беше проголтана кашиката и бидејќи е во забрана веќе нема слики од неа.
Се на се прекрасен ден, убав риболов, убаво дружење, убави риби. Одлично сефте со трската нова МЈ Солпара, фала Зоки од Битола.

Во август на риболов поминав петнаесет дена во три кампањи. Решив да направам мала пауза, но таа се одолжи скоро цел месец. Не е дека не планирав но некако плановите се беа јалови. Со тешко срце на крај решив одам САМ. Пред 10 години бев сам на риболов, на Вардар. Иако кампањата беше планирана на 5 дена, по изминати 3 дена и 2 ноќи збеснав. Се спакував и си дојдов дома. Одам од среда до недела, од 21 до 25 септември. Овој пат ќе издржам па што сака нека биде.

Среда 21 септември

Сабајлето на раат со сопругата се напивме кафе и ја испратив на работа. Си ја натоварив колата и во 08:00 влегувам во Јасен. Не брзам никаде. Денес денот ми е предвиден за поставување на логорот. Да го накрмам местото. Зафрлам иако првиот ден никојпат не очекувам удар на крап. Вечерта и ноќта да но дента ако удри удри.

Времето никакво. Лигаво. Врнр па ке престане. Не е некој силен дожд но досаден. И ветер дува. Појако, послабо па ке престане. И пак од почеток.

Логорот е поставен.

Се крми со Арка - Т5. Последниот мој брод кој по репарирање од последиците кои ги има добиено за време на невремето кое ја погоди Македонија во почетокот на август повторно е во функција.

И конечно во пладне сите планови се исполнети. Зафрлени се и стаповите.

Водата постепено си паѓа. Поставен е и маркер на брегот како би можел да го пратам нивото на водата.

До вечерта имам само 3 спуштања на свингерот и неколку кратки титкања. На крмата е собрана ситна риба, но по ситната ке дојде и крупната.

Одвреме навреме се проверуваат боилите.

Се стемнува и полека се повлекувам во шаторот. Околу 20 часот почнува да станува интересно. Почнува да рипа риба на моето хранилиште. Освен попадика и клен рипа и голем крап. Го очекувам да се спушти во длабочина на моите мамци. 21, 22, 23 часот. Нема акција и веќе е досадно, а и дождот одвреме навреме ќе заврне. На спање. Треба да се стане рано. Да се префрли и накрми и да се чека утринската активност на крапот. А може и да не ми даде да спијам ноќеска. Кој знае.

Четврток 22 септември

Нешто пред 5 пишти базата. Убав ран. Како попарен излегувам од вреќата за спиење и уште побрзо од шаторот. Стапот ми е во раце, контра и отпор. Убаво тегне. Наваму, натаму и по куса борба крапот е во кепот. Набрзина сместен во сак и назад во шаторот. Ладно и многу влажно. Додека чекам саатот да ми ѕвони за утринско префрлање и крмење, бидејки не ми се исплаќа да легнам си го подготвувм првото кафе. Температурата во шаторот е едвај 13 степени, но плинот додека го варам кафето ја подига температурата на пријатни 18 степени.

Накрмено, префрлено и чекам на утринска активност на крапот.

И сонцето излезе а јас сеуште чекам. Нема активност.

Под дејствие на утринското сонце целит крај е прекриен со измаглица.

Некаде околу 9 свингерот почнува да се симнува. Ке се поткачи па пвторно надоле. Се мота нешто околу бојлата и срамежлив ран. Следи контра и влечам нешто но без значаен отпор. Клен околу 500 грама. Би му направил мерак на некој тапарош.

Само што го пуштив и префрлив и уште не се сместив убаво во столот кога ран. Вистински. Вади конец. Контра, едно пумпање и нема ништо. Си отиде. Најверојатно не бил убаво закачен.

Во период од 14 до 17 часот на секои 2, 3, најмногу 5 минути тит. Ме држи во неизвесност но нема озбилен ран. Како да го нема крапот. Денот ми помина во префрлање и менување на боили.

Боилата од 16-ка за час час и половина стануваше 8 па и помала.

По 18 часот до стемнување 2 рана и две риби. Ми се врати самодовербата. Ќе зајаде крапот конечно, но приказната тука завршува. Ниту тит. Само се слуша како се бањаат крупни крапови. Само овие се покрупни од минатата вечер или се поблиску. Многу силно се слушаат. Иако студи надвор и не се гледа прст пред око излегов од шаторот. Краповите рипаат на влез во заливот од мојата десна страна.

Цел ден сум на цигари и кафе и пак не ми се јаде. И ракија не ми се пие. Правам салата и топлам гравче колку да утепам време. Иако сум станат пред 5 и не сум спиел цел ден, не ми се и спие. Времето никако не поминува, а студи . . . Пингвини во несвест паѓаат.

Бродот го танкирам со струја иаку ни 20% не сум ги испразнил батериите.

Здодевно. . . . . . Да имам фломастер и парче картон ќе нацртав смајли да ми први друштво во ракијата. Се чувствувам како РОБИНЗОН КРУСО.

Петок 23 септември

Многу е ладно. Термометарот на ДАМ вагата покажува само 8 степени. Иако сум наоблечен со скоро се што носам и спијам во гумирана вреќа студи. Овој крап па и не мораше да ме разбуди во 4 часот. Додека го извадив. Додека ги префрлив сите 3 стапа стана веќе 5. Ќе се раздени за саат време каде и да е а не ми се спие. Додека се стоплам и успијам ќе треба повторно да станувам. Го палам плинското решо да го загреам шаторот.

Се спремам да ставам кафе и ми светнува. Носам со мене крем чорби од печурки и домати, а најдобро баш жешка чорба ќе ме загрее. Има време за кафе. Цел ден е пред мене.

Се раздени прекрасно утро. Пука сонце и се печам како гуштер. Чекам на ран. На час и половина менувам бојли и само чекам. Пројде и пладне и чекам.

Одеднаш, без било каква најава, почнува да пишти сигнализатор. Секунда две сум дури и збунет. Што се случи. Краток трк и адреналинот расте. Убаво влече. Се бори. Полека го привлекувам кон брегот, но не се дава. Убава риба. Ако и не е толку голем извонредно е борбен. Бега во лево каде е шума од гранки под вода. Успевам да го задржам и свртам на десно кога по неколку секунди го снема отпорот. Се откачи на пола пат. Вадам празна јадица . . .

Повторно во столче и чекам. Ги нема ниту оние досадни титкања на ситна риба како претходниот ден.

Секакви мисли ми се мотаат низ глава. Од барање на грешки во риболовот, подобрување на бродот па до Робинзон Крусо. За разлика од мене он го имаше Петко, а кого јас имам. Вчера се мотаа тука во заливот неки тапароши но денес нема ни жива душа. И кога слушам над мене горе се паркира некоја кола.

Се симнуваат тројца полека. Натоварени и оптимистички расположени. Млад дечко и двајца повозрасни. Оставија една тура опрема и полека по останатата опрема. Едниот оди полека кон мене и ми вели: - Боби Брада? Јас сум Јоцо, Фиксна. Од форум. Стварно сум Робинзон Крусо. Денес е петок и еве ми го Петко.

Додека се запознававме удри крап. Петко веднаш се фати за кепчето како да бевме договорени и крапот за кусо време заврши во сак.

Не ни требаше многу време да разврземе муабет како стари пријатели. Им го понудив моето гостопримство и веднаш се фузиравме. Почна вистинска дружба пошто се распремија и заземаа позиции за риболов. Набргу се стемни и се прејде на подготвување на скара, салати . . .

Му понудив да преспие кај мене во шатор наместо во кола. Муабет и муабет и не бевме свесни кога заспавме.

Сабота 24 септември

Длабокиот сон 2 пати ни го наруши крап. Едниот веднаш беше вратен назад во вода бидејќи беше маломерен.

Нешто по 5 часот повторно се јави убав крап. А околу 7 част удри клен од кило и тоа беше се за сабота. Сигнализаторите не се јавија повеќе со ран. Титкања и спуштања на свингерите имаше. Ситна риба. Попадика која одвреме навреме и на јадица ќе беше извадена.

Во дружење и муабет не ни забележав кога пројде денот. Фиксна со своето друштво се спакува и замина со вечерниот термин за поминување низ Јасен, а јас повторно останав сам.

Недела 25 септември

Нема што да се каже за недела. Немам удар на крап од вчера од 5 часот. До вечер додека не си појдов тоа е 36 часа. Ваква неактивност на риба досега не сум доживеал на Козјак. Овој септември не е нешто посебно по различен од минатата или предминатата година кога во овој период имав доста риба. По десетина удари дневно. Можеби не сите во мерка но било интересно.

И други 5 - 6 екипи кои ги имам контактирано се жалат на потполна неактивност на крапот. Причината е можеби во нивото на водата која континуирано опаѓаше. Околу педа дневно. Од среда на пладне до недела на пладне водата се повлече по брегот на мојата локација за околу 5m, односно околу 1m висински.

Се надевам дека во догледно време или никојпат повеќе нема сам да одам по риба. Многу е ЗДОДЕВНО, а и времето на Робинзон Крусо одамна е поминато.

Гледам штама на форумов, па ајде малку да го раздвижиме..

Ден недела (минатиот викенд).

По консултација со драги пријатиели и колеги (поздрав до Боби Брада), во саботата одлучено е да се оди до Козјак и да се провери активноста на бојникот.
Аце и Лимун спремни ко пушка, јас си викам, да одам на попаравен после обидот за бојник на Дрим со другарчињата :)

Падна договор и гас накај Козјак.

На Кула во 7:20 и пристигање на место (Близанско) пред 8:00.
Додека се спремаше крмата, Лимун веќе фрилил и го извади првиот бојник за денот.
Почнаа да се редат ударите и уловот. Крма воопшто не беше потребна.
Речиси до пладне рибата беше активна. Потоа престана да јаде и беше потребна крма. Со самата крма, се прибра и плашка која не оставаше на раат после тоа да се фаќа. По промена на локација (малку полево), излегоа уште неколку убави парчиња.
Денот мал и додека средувавме импресии, дојде време да си одиме.

Сума сумраум - убав и топол ден, со солиден улов.
Присутно беше доволно количество на ракија, чварки, туршија и суџук (во случај да берете гајле)

Убаво поминат ден со потврден заклучок во кооперација ;)

Инфо за сите колеги: целиот потег од црквата до Близанско, па се до крајот на Здуње е ловен. Секаде е присутен бојникот и нема потреба од гужви.

Во прилог дел од случувањата и дел од уловот.

Поздрав до следната репортажа.

Си бил еден Фиксна и си имал нови другарчиња што го тераа да идат да фаќаат бојник на Дрим.
Фиксна, иако типичен езерски рибар, сепак им поверува на другарчињата дека лесно ќе фати (цитирам) „минимум 20 кг бојник“ :) (веќе станува смешно, ама ај...).

Време и локација на настан - 22.10.2016 - „кај трскиНе“
Прибор: трска-Хантер 5.5м, конец - Исклучително STROFT 14ка, тапа-Fassа, подвез 12ка Trabucco конец, отежнат со вирбла.

По куси договори и преговори договорен викенд во Охрид/Струга со акцент на риболов на бојник/скобал.

И така Фиксна се нацрта во саботата на бензинската на Макпетрол на влез во струга. Таму седнати на баничка го чекаат другарчињата Емил и Филип.

Доручек и гас накај локацијата.

Стигаме таму, Емил ја гледа водата и вика добро е. Ќе ја биде. (не зборам ништо...)

Една Bear Grylls обиколка на локацијата со цел да се позиционираме на најпобољето место. (пак не коментирам ништо...)

Одбрана локацијата и почнуваме со процедурата.

Сликите ќе го раскажат остатокот :)

Море, Море, Море....неограничен и неистражен рибарски свет кој чека да биде откриен. После некое време во кое се токмам за на морски спин дојде и тој викенд. Размена на информации со Сашо каде да се оди и од неколку можни места се одлучивме за Алики, пред се заради информацијата дека таму имало некој кој давал чамци и може да се изнајми....Хммм чамец + море + два дена....тоа беше интересна замисла и тргнавме со таа мисла.

Склопување екипа со љубители на морски предизвици Мишо, Тафта и Лале.
Временската прогноза малку не беше наклонета затоа што ветер над 20км на час на море и не е баш интересно за да се влага со чамец.

Стигнавме на местото и решивме првиот ден да фаќаме од обала, а следниот да го бараме тој со чамецот за да го изнајмиме. Расположение на ниво, склопување пушките, вадење варките и почнавме да фрламе. 10 минути од како почнавме првиот удар на површинец и првиот бранцин изваден.

Добро е си рековме, тука е, сега ги убивме....фрлај, фрлај, фрлај, фрлај,фрлај, фрлај,фрлај, фрлај,фрлај, фрлај,фрлај, фрлај,фрлај, фрлај,фрлај, фрлај,фрлај, фрлај,фрлај, фрлај,фрлај, фрлај,фрлај, фрлај,.....ништо. Имаше и други луѓе, никој ништо. Почна некој ветер и полека почнавме да сваќаме дека ништо од првиот дел од денот

Решивме да тркнеме до Пињос на некој 70 км од Алики да видиме дали е добра реката за да пробаме поручек и на стемнување таму. Стигање на Пињос што да видиме, чоколадно млеко и реката и цело море на уливот.

Како покакани назат во кола и назат во Алики, џабе отепани 140 км. Изморени, издувани од ветерот се вративме во Алики

Решивме да го побараме типот со чамаците затоа што веќе мислите ни беа во утрешниот ден. Го најдовме, ни кажа дека неможе да ни изнајми чамец, но неговиот брат утредента ќе дошол и во 8 сабајле ќе тргнел со едно бротче, може за 10 евра од човек да не носи на риболов. Топ инфо. Задоволни од информацијата се вративме кај докот што фаќавме сабајлето да видиме дали има услови за риболов. Гледаме ветер корне, во морето овци се прават. Решивме ќе си поспиеме во кола. Таман заседнавме, Мишо едно време се издра....Леееееее абе видовте ли. Шо бе му викаме. Абе видовте ли колкаво рибиште рипна .....Му се изнасмеавме дека му се причинува од брановите. По една минута пак... Леееееее колкава е ....абе како не ја видовте пак скокна. Гледаме сите ништо само бранови. Абе ти се причинува му викаме.....и по една минута гледаме сите и ете ја ....скок на рибиште преку 30 кила сигурно ,...сабјарка ли беше, туна ли беше, ама големо беше и релативно блиску до докот. Како попарени сите изрипавме, извадивме опремата и трчанката на докот. Ваму беше, онаму беше, фрлај, мењај воблери и моли се да удри и да ти го земе цел конец :) Ветер кине ние фрламе како луди.

Никој друг на докот, сите си фатиле џенем, ние фрламе ли фрламе. Ништо, едно 2-3 сата фрлавме и полека си се прибравме, рибата повеќе не ја видовме.

Вечерта извадивме шаторите и заседнавме да замезиме.

Ветерот на раат не не осатаваше, летаат шатори, се кинат конци, врзувај, стегај, колчи....налет седењето. За многу скоро бевме во шатори и заспани со мисла за следниот ден и риболовот од брод.

Дојде утро.

До 8 часот имаше време да се пофрла некоја рака, но ништо не удри.

Се собравме и правец кај бродовите.

По некое време дојде Гркот, се утоваривме во бродот, дојдоа уште 4 грци риболовци и сите заедно во големо исчекување испловивме од пристаништето. Филинг невиден. Како на емисиине за туни ловење. Испловуваш кон отворено море на риболов :)

Го прашуваме гркот има ли риби таму кај што не носи...вика има...добро е...извадивме по некоја ракија, вино да наздравиме. По некој си 15 минути гркот го врза бродот за една од повеќето бови што стоеја во морето. Тука ќе фрламе вика. Одлично извадивме опремата, ја завземавме палубата и почнавме да џиткаме. Грците ги гледаме аматери со конците во рака, оловото и од рака фаќаат. Фрлај, фрлај, фрлај, фрлај, ништо. Позади нас грците видно расположени на пола минута некој се дере ОПОПОООПОООПОО и вадат некој рипчиња од по 50 грама. Што се дерат овие за вакви ричиња си викаме, ама нив им беше филм, добро си беа расположени, а ние ништо, никаков удар. Бре мењај варки, џигови...ништо. Едно време Мишо виде невиде попушти, монтира систем со две јадички и олово, батали спинот и почна да фрла како грците. Почна и на него да му удира, што по една, што по две риби, битно нешто работи. По него и Лале се фати за истиот систем и он почна да вади. Искачаа секакви и најчудни рипчиња.

Ја и Тафта останавме посветени на спинот и со надеж дека мора нешто да удри. Ама мора само да се умре, ништо друго не мора. Утепавме едно 2-3 сата, а ветерот стануваше се посилен и посилен, брановите поголеми, а клатењето на бродот се понеподносливо. Почнаа да се осеќаат првите знаци на лошење. Очигледно истото го чуствуваа и грците и едно време капетанот најави враќање затоа што веќе немаше услови за риболов и очигледно ќе почневме да повраќаме.

Така заврши патешествието со бродот, кое инаку да би било мирно море би било одлично искуство. Се вративме на докот и продолживме да фаќаме, кој на спин, кој на олово.

Освен малите морски ричиња не искочи ништо друго.

Си фативме патот за назат, а главите ни беа тапан од ветерот, што би рекол Мишо, се чуствувам како да сум возел до Грчка на мотор...без кацига

Така заврши уште една рибарска будалаштина....Бистро до некоја следна авантура

Есен. Крај на Октомври месец, 22 до 25. Езеро Козјак. Со другарми Трајче пецаме за крај на сезона 2016. Првиот ден бираме локација и се улогоруваме. Местото е накрмено и стаповите зафрлени. Никојпат првиот ден не очекувам некаква активност на риба, но и вториот помина без активност. Дури третиот ден се јави рибата. Од 8 до 9 излезе еден крап и два клена од кои едниот околу 1,5kg а другиот околу 1kg. До крајот на ден излезе уште едно крапче и еден клен под кило. 5 риби. Одлично. Четвртиот ден излезе најубав. Од рано утро сонце и мирно, но активност покажаа само две крапчиња од 9 до 10.

По мене одличен резултат за крај на сезона. Барем така си мислев до вторник 29 октомври кога ми се јави другарми Саше. Незнам дали му беа потребни повеќе од 3 збора да ме кандиса за повторно одење на Козјак. За 5 минути се беше договорено. Одиме од петок до недела.

Петок рано сабајле едвај ја утоваривме и мојата опрема во колата на Саше. Правац Козјак, кај Сасој со кого прдходните денови договоривме да пецаме заедно кај него карши рибникот.

Сасој не пречека со кафе и ракиче. Муабет додека го испивме кафето и веднаш со сонарот во чамец. За разлика од август, кога на таа локација пецав на трипати, водата сега е многу пониска. Одиме прво да одбереме локација и да накрмиме.

Разочарување. Местото за ова ниво на водата е премногу плитко. Овдека нема риболов. Што сега да работиме. Пријателот со чамец од Близанско е во Скопје и доаѓа дури попладне. А и Сасој поради обврски на рибникот неможе да не дружи. Каде да одиме и што да работиме? Со тоа прашање се поздравивме со Сасој и полека појдовме кон Близанско.

Погледни овде, погледни онде и застанавме на место каде околу средина на отомври пецав. Местото ветуваше и решивме да останеме тука.

Теренот ми е познат и не ни трба сондирање. Во 13:00 се беше готово. Наместен логор, накрмено и зафрлено. Покрај брег на некои 5-6 метри рипа риба. Бојник. Веќе две години носам исклучиво крапска опрема и малце се покајав што не го носам телескопот со мене. Онака да утепам време.

При крај е и вторит ден а удар на крап нема. Предходниот ден имавме барем титкање на ситна риба на хранилиште а сега ни тоа го нема цел ден. Моралот ни се крена со стемнување. Почна да рипа крупен крап. Плауууу од лево. Плаууу од десно. Пред нас на сред езеро. На хранилиште. Но денот заврши без музика од сигнализаторите.

Го испивме и второто утринско кафе и полека ја пакуваме опремата која треба некои 200 метри узбрдо да ја изнесеме на пат, кај колата. Одеднаш без било каква најава пишти сигнализатор. Контра и имам риба. Ова е мој прв крап во Ноември. Полека со мерак го влечам кон брегот и по кусо време заврши во кепчето.

Околу пладне веќе се што ни беше непотребо беше пренесено и утоварено во колата. Седиме и одмараме уз бла бла бла муабет и повторно ран. Додека станав и стигнав до полпат до стапот, а бев на некои 2m од нив, се стивна. Свингерот си стои во горна положба како ништо да не се случило. Што да работам. Да контрирам или не. Ранот беше голем за ситна риба, а пак да не се закачи??? Сепак одлучив да оставам и ништо да не чепкам. И бев во право. За 10-15 минути повторно ран на истиот стап. Контра и тука е. Набргу и второто крапче оп у кепче. Толку за 2016.

Осврт на сезона 2016

Годината ја започнав со купување на нов сет на параболици, Barklay B2 XLR 13"/3.6lb.

Парите планирани за нови машинки Shimano XTA LC завршија во буџетот за свадба на поголемиот син.

Заминав во пензија, а од отпремнината, благодарение на Аки Рибар успејав да си купам нов шатор Daiwa Infinity Ground Hugger.

Се преселив во нов стан, додуша привремено додека не се изгради мојот.

До крајот на Јуни успеав да заминам само дваипол пати на риболов (ова пола беше крадење време додека носев покани за свадба кај братучедми во Криволак). Но затоа од Август наваму ме заборавија дома. Се риболови од 4-5 ноќи. Ретко 3. Ме заборавија дома.

И да. Го пуштив во употреба новото бродче хранилка. АРКА – Т5.

На крај сакам да ги поздравам и им се заблагодарам за дружба на сите што оваа година пецаа со мене: Сашо (Раец), Трајче, Сашо (Сасој), Мики, Сашо (Паланка), Љупче, Панде (Зденко), Јоцо (Фиксна), Бојан, Стамбол (Горан), Зелен, Цана . . . (се извинувам ако некого сум го изоставил, не е намерно и плаќам пенали).

На покана на Мистер $ Даре и братот на нашиот ценет колега kompir99 се придружив на идејата да се појде на река Агитис во потрага по госпоѓица Зубла, барем Даре и јас, затоа што Кире си лови мајсторски бела риба на тапа, нели, за вкусовите не се расправа. :) Мојот скромен арсенал кој ќе биде употребен за риболовот.

Тргнување во раните утрински часови, вообичаени разговори врзани околу риболовот и слично во кола, упатени кон очекуваната дестинација и...некаде накај Дојран, возејќи, Даре, удри еден зајак во мракот. Застанавме, излеговме, се обидовме да го најдеме Зајко покрај патот, но ни трага од него. За малку ќе се префрлевме во ловџии. :D
Ништо, продолжуваме понатаму. По некој час пристигнуваме на реката, на разденување. Уште малку возење покрај река за да се стационираме, Кире веќе си одбра место за "пеглање" на попадика, а јас со Даре тргнавме да бараме места по река каде може да зафрламе и да си ја пробаме среќата.

Даре меѓу вкусните плодови на природата. :)

Самата природа, самата река прави да се чувствуваш убаво, има некој мир во таа вода што истекува и не се враќа назад.

Првиот удар, го добив на воблер од рачна изработка на колегата Кирца и тоа под нозе удри штуката, од памет се извадив. Добро е, имаше акција. Се има случувано и тоа најчесто, воопшто и да нема никаков удар, никаква активност цел ден, барем мене ми се има случено. Продолживме понатаму по реката. На едно место, еден вир, почна да работи рибата. Имавме удари, повеќе нереализирани, отколку реализирани, откачувања, на што и да пробавме, имавме удари. На кашика, воблер, силиконец, главињара, речиси на се што ставивме како мамец имавме удари.

Даре се спушти по реката, а јас си останав на вирот, убаво ми беше да вежбам зафрлање, едноставно си уживав во природата. И одеднаш, бам! Страшен удар на метар и пол од мене! Почна веднаш да влече надоле и тоа силно. Трската свиткана, машинката почна да си зуе, се вртам и гледам кепчето на брег, далеку од дофат на раката. Малер. Не можам да се качам горе по кепот, а да не ја изгубам рибата. Можеби 5, можеби 10 минути, а можеби и помалку викав по Даре. Да биде поинтересно, тој беше надоле по реката, на еден брзак со риба на трска исто така. Ме слушнал, но не можеше да дојде веднаш. Ја изгубил рибата, му се откачила и ете го, гледам како доаѓа пцуејќи од доле. "И јас имав риба на трска, ми се откачи, ММЕ! , што има кај тебе?" Што да му кажам, се се гледа, трската свиткана и рибата вози лево -десно по реката. Полека почнав да ја кревам горе, мало подесување на кочницата, Даре спремен со кепот и ете ја, влезе во него! 82 см долга! Огромна! (бар за мене) :)

Црнецот го испративме во памучните полиња

а ние до крајот на денот имавме уште некое откачување/реализација. Резултатот, Даре 3, јас 2 риби, од кои едната беше таа госпоѓица Зубла што би рекол Даре. Кире имаше убава попадика и тоа беше тоа за еднодневниот излет што ни остави убави спомени.Мала фотосесија на крај и Даре при обид да се слика со повеќе риби одеднаш, настрада малку, така да, внимавајте како си играте со госпоѓица Зубла. :)

До следната репортажа, бистро на сите! ;)
(специјално за Даре& :) )

Во саботата после пост од 2 викенда за мене, отидовме на Радика со Емил. Викендов кој измина е претпоследниот викенд кога е дозволен риболов на Радика, останува уште 24-25.09 за риболов и после тоа е забрана.
Отидовме со идеја дека почнала да качува покрупна пастрмка од Дебарско по Радика. Не дочека поголема вода, за разлика од последните 2-3 одења таму, барем 20-25 см повисоко ниво на реката. Беше доста потешка за газење, посебно за прегазување на места каде што тоа било лесно.
Решивме повторно да го поминеме делот Бошков мост - Скудриње претпладнето. Имавме доста улов бројчано, извадивме барем по 20-тина пастрмки со Емил, меѓутоа само по неколку извадени беа во мера, другите беа помали, од 15, 20, 25 см.
Попладнето после ручек отидовме над Жировница и таму извадивме по неколку парчиња, за на крај да завршиме на сува мушица кај Бошков мост, каде што извадиме по неколку риби. Имавме неколку откачувања на убави риби, кои не бевме во можност да ги извадиме, не дека беа преголеми, туку ловевме со помали нимфи, па кога некоја поголема ќе удреше (поголема значи од пола кило нагоре) влегуваше лесно во брзак, а бидејќи водата беше зголемена, полесно се откачуваа при борбата/вадењето. Како и да е, дента ловевме по принципот C&R и све вративме назад.

Бистро до следниот риболов, еве неколку фотографии по хронологија :)

Од 20-24.09.2016 во Франција ќе се одржи светското крапско првенство. Македонија учествува на ова првенство со 3 тимови (дуа) плус резервна екипа.

Да им посакаме бистро и многу успех, достојно да ја претстават Република Македонија.

Информации за текот на првенството кое трае 72 часа ќе бидат објавувани постојано на форумот на РИБАР.

Деновиве на форумот на РИБАР добивме информации од наши членови дека кленот на Мавровско езеро е активен на спин техника, со користење на цикади и воблери.

Повеќе информации на форумот :)