Локација, Африка, остров Биоко, во близина на Екваторот. По некоја случајност, се наоѓам тука, на ова место, со прекрасна природа, тропски остров опкружен со грандиозниот Атлантски океан.
Риболовот тука е примитивен, локалното население лови на “panula”, на жив мамец, модерните техники, вклучувајќи го и spinning риболовот речиси и се непознати овде.
Океанот изобилува со разновидна риба, капитални примероци на баракуди,red snapper, моруни се продаваат насекаде, на улица, обесени на дрвени рамки , висат и ја будат риболовната страст и фантазија кај мене, на локалниот рибен пазар, на импровизирани дрвени тезги/кутии, каде има и дел за чистење на рибата.Имено, неколку мажи на големи дрвени маси, со големи сатари, ножеви, импровизирани четки со клинци за чистење на крлушките за 10-ина евра ги чистат огромните риби, сечат на парчиња и пакуваат, спреми за готвење.
Бидејќи службено (специјален поздрав за Даре &) сум овде,
многу време за риболов и нема, а плус и општествениот систем и поредок
го забранува риболовот од историско-политички причини,
особено за представниците на белата раса.
Но, сепак, жедтта и страста кон риболовот мора да се “изгаснат” на вода.
Благодарени на Сашо Васков, успеав да донесам 4-делна спин трска, мамците и придружниот материјал во едно мало куферче, и правец, плажа Сипопо!
Пред самата плажа, постои комплекс-ресторан со док кој влегува во океанот, идеално за спин риболов.
По завршување на работните обврски, на брзина спакуван, се упатив кон местото.
Таму, речиси никој, на крајот од докот, само јас и еден темномурест “локалец”, Мустафа од Мароко.
На брзина ја распакував трската, опремата,
и зафрлив кон хоризонтот.
Бидејќи плетеницата беше нова и речиси излегуваше од шпулната на машинката, првото зафрлање го направив лесно, 20-30 метри, колку да се натопи плетеницата и да легне убаво на шпулната.
На второто зафрлање, само што почнав да мотам, брзо и агресивно, со ситни twich-ови, бам!
Страшен удар, трската се свитка во најубава парабола и почна шоуто.
Веднаш се осети дека е поголем примерок, почна да влече како луда, среќа drill-от на машинката беше подесен доволно за да извлекува онолку колку што треба. Времето сопре, рибата очајнички се бореше, се уште не знаев што имам закачено. Полека почнав да ја “пумпам” и одеднаш, сребрена долга сенка , рефлектираше на некој метар под површината. Баракуда! Голема е!
Како и во сите вакви ситуации, нели, Марфи, кеп немав. Имав еден метален трозабец кој го најдов на работа, но беше во таква состојба да залудно беше што го имам.
Почнав да се вртам лево-десно , по карпите, барајќи најзгодно место за да ја донесам рибата,
андреналинот отиде во опасни граници, но, ете го, Мустафа, од Мароко, рибарот што го делеше океанот со мене , притрча гледајќи ме како се обидувам да ја извадам рибата, да ми помогне.
Пред да ја донесам до карпите , на два пати, баракудата рипна над вода покажувајќи ја својата целосна убавина.
Само што се доближи до карпите, го даде најубавиот бег, најубавиот дрил во мојот живот, до тој момент. Azores-от почна да зуи и замина рибата едно 30-ина метри од мене.
Повторно почна борбата, но сега, за мал дел, со посмирен ум, полека,полека, ударите што ги даваше на трската беа страшни. Сета опрема што ја користев беше во прекрасна параболична синергија, обидите за да се ослободи од мамецот беа залудни.
Уште два пати ја донесов до карпите и пак иста приказна. Бег кон хоризонтот, удари, drill-ови,
но веќе беше доста. Мустафа спремен на карпите да ја прифати, ја донесов за последен пат, мало возење лево-десно околу карпите и Мустафа на брзина ја прифати прво за опашката,
а потоа за шкргите.
Надвор е!
Не можам да ви ја опишам возбудата во тој момент.
Ја тргнавме подалеку од водата, бидејќи го заборавив пеанот/клештите (Марфи),
со малите ножички некако успеав да ја извадам/искинам трокуката од воблерот,
се имаше закачено на последната,крајната трокука, воблерот изгризан, тетовиран од забите на баракаудата сведочеше за предаторот.
Откако , направив, пауза, неколку фотографии на брзина, повторно се вратив на риболовот.
Уште еден час ловев, менував мамци,техники, но немаше реализација.
Се поздравивме со Мустафа, на враќање поминав на работа, да ја измерам рибата.
110 см, 8кг.

Користена опрема:
Rod: Balzer Edition IM-12, 2,8 m , 15-75 g., 4 Pcs
Braid : Okuma Ceymar X8 braid 45lb 0,33mm
Reel : Okuma Azores Z 40S
Lure : Duo Tide Minnow Slim 140 Flyer Neo Pearl
Leader : Savage Gear 100% Soft FluoroCarbon 27lb,0,46mm
Атлантски океану, ти благодарам!
До следната авантура, поздрав и бистро!