….Со Тафта на Вардар пресековме и си отидовме баш кога почна да удира, да си каснеш од газот, ама тоа беше мораше да се иде... тоа беше Сабота...поминавме и на Мавровица да ги посетиме спортистине и да им завидуваме што имаат трски во вода и акција во тек. Бидејќи имав одмор следната недела уште од таму размислував за следна авантура и каде да фатам џенем. Ми требаше целосна кампања која ќе држи малку влага. Следниот ден колата уште не ми ни беше растоварена, размислував да се вратам на местото на Вардар, размислував да идам на Преспа, Козјак и кај ли уште не. Почнав да вртам на луѓе да видам кој е слободен во работни денови, кој е на одмор, кој ќе прави друштво и кај да се здувне. Све зафатено, се со обврски, а јас наоштрен ко Гербер :)... сега слободни денови па кујзне кога пак, идам па ако треба и сам. Во принцип мислам дека идењето сам на риба повеќе денови во некоја дивина колку што е храброст и предизвик, толку е и глупост и лудило и сум против тоа, но овој пат лудакот бев јас и не ме држеше место.

Понеделник попладне се товарив и ја фатив накај Козјак. Земјата гори од жештина, а јас со цел памет растоварање и мкнење цела опрема и камп сам. Ја оставив колата на патот и спуштање надоле накај езеро едно двеста метри натоварен како магаре по неколку пати, душа ми испадна.

Успеав пред само стемнување да се стационирам, исфрлав прихрана, фрлив една трска, втора трска и на фрлање трета трска удар на првата ...радост, неверување, паника, нема никој, нема помош, ќепот не е отворен, ниту пак изваден од футрола....Ајде полека по полека со една рака држи трска и некако контролирај ја рибата, а со друга пробувај да извадиш кеп....не успеав, рибата идеше накај мене, мора уште една рака да мота на машинка да биде затегната рибата, видов не иде, баталив кепот и се фокусирав на вадењето. Добро што крапот не беше некој поголем и некако успеав да го извадам со раце. Подобро добредојде неможеше да биде, првиот крап беше совладан.

Вечерта беше прекрасна. Месечината правеше одлична атмосфера.
Од една страна беше језиво што си сам, но од друга страна имаше активност се редеа повремени удари, дел реализирани, дел промашени, дел влегоа во дрва, повеќе кинења на закачки, генерално активна ноќ и утрина која ме остави без сон, но и ми најави интересна кампања. Она што не беше најдобро е што краповите беа мали, кило, килоипол, две, а имаше и помали од кило.
Се надевав на поголеми, но без разлика уште на старт започнав со селекција и многу крапчиња во оваа кампања си го најдоа патот за назат во водата.
Деновите беа сурови и пеколни. Вистински предизвик и тест од природата. Сам, во околина немаше жив човек, друштво ми правеа само животинки и инсекти.
Без да имаш со кого да направиш моабет, сам да подигаш тенда и шатор, да се бориш со ветерот кој на отворено знае да биде поприлично незгоден, сам да носиш дрва, камења, да затегаш и секако најголемиот тест како да преживееш по цели денови на суровото сонце, без сенка, без дрва во околина и температура над 40. Во околина жив змијарник, под секој трет камен змија, во вода исто така.
Без да имаш со кого да направиш моабет, сам да подигаш тенда и шатор, да се бориш со ветерот кој на отворено знае да биде поприлично незгоден, сам да носиш дрва, камења, да затегаш и секако најголемиот тест како да преживееш по цели денови на суровото сонце, без сенка, без дрва во околина и температура над 40. Во околина жив змијарник, под секој трет камен змија, во вода исто така.
Ги броев минутите во исчекување да падне сонцето и да паднат температурите.
Ги броев минутите во исчекување да падне сонцето и да паднат температурите.
Тоа е Козјак, што да се каже....ама јас ги сакам тие тестови на природата и обожавам вакви предизвици.

Уште една пикантерија на оваа кампања беше кепот кој се покажа како смртоносна замка за змии и други животинки. Уште немам пробано змии, а иначе кампањава имав одлична можност и за таква егзотика. Во една од вечерите кога го извадив имаше внатре две риби, една жаба и 6 змии заплеткано...ама така заплеткани што ни Bear Grylls не би знаел како да ги извади.
Толку змии во живот немам фаќано. Мораше да игра ножот и едно сат време ги вадев од кепот, права хорор-касапница.
Во делот на рибарлукот после првата вечер имав големи очекувања, но втората вечер веќе ми најави дека работите нема да одат во добра насока. За разлика од првата вечер кога имаше активност, имаше и скокови, втората и третата вечер немаше ни удари, ни скокови. По мене тоа се должеше на континуираното паѓање на водата и моја претпоставка е дека крапот, пред се поголемите први почнаа да мигрираат кон подлабоките делови на Козјак. Јас ловев на уливот и моја препорака е ако некој во скоро време иде на крап да оди кон внатрешноста на езерото затоа што водата и понатаму е во пад.
Преку ден имаше тук таму некој удар, пред се сабајле до кај 10.
Не искочи нешто поголемо, но кампањата понуди солидна активност, сигнализаторите работеа, имав сигурно околу 20 удари, имав многу риби кои ми отидоа во дрва бидејќи ловев на тежок терен.
Доста кинења, но и 10-тина извадени крапови. Земав 3, а останати ги вратив назат.

Едно од поубавите видеа кои ги имам направено е ова видео кое претставува одлична симболика дека кога селектираш и враќаш риба назат езерото знае веднаш да те награди.

На крајот би сакал да упатам порака да ги споделите вашите рибарски доживувања со останатите рибари тука на форумов. Јас на оваа кампања бев сам во поприлично сурови услови, но сепак не ги заборавив форумџиите и се потрудив да усликам, уснимам и споделам што повеќе рибарски моменти. Се надевам дека и другите кои беа или ќе идат по риба ќе ги споделат своите доживувања.