Драги пријатели, крапџии. Ценејќи го ентузијазмот со кој овој сајт и форум работи, ќе се обратам.
Бидејќи сум претставен со име и презиме, мислам дека имам потполно право да зборувам за себе и помалку за оние околу мене во изминативе 10-тина години на крапско живеење. За таа цел како вовед да напоменам дека повеќе не сум во натпреварувачките води ниту сум член на некое здружение, ниту во моментов имам амбиции во тој правец , иако со интерес следам што се случува. Меѓутоа, доволно е човек да прочита што се се пишува и дури неинформиран да стекне претстава до кого е проблемот за тивкото одумирање на натпреварувачкиот дел на крапскиот риболов. А, љубовта, спомените, искуствата, доживувањата, никој не може да ми ги одземе. Не мразам никого, не сум му лут на никого, само во душата има насобрано тага и разочарување од многу работи. За нив нема да зборувам. Јас си знам колку, како, што, кога, каде и ЗОШТО. Како постар, најдобронамерно ќе испратам порака до сите оние со кои на различни начини споделив дел од животот во овие изминати години.
Не може никој да ми ги одземе неброените адреналински моменти од првиот натпревар па се до СП. во Англија 2010 година.
Критиката е движечка сила доколку е добронамерна. Критизерството, погрдното шегување со вредносттите на еден човек, "макар бил и крапџија"
, мерењето еден со друг, омаловажувањето можат на моменти да бидат и интересни за читање, но повредениот ќе го носи тоа разочаран и навреден.
Затоа, бегајќи од позитивните вредности, а задржувајќи се само на лошите случувања нема да не огрее.
Никој не може да му ги украде успесите и улогата на еден Сергеј Бангиевски. Серџо е по мое скромно мислење еден од темелите на овој спорт и веројатно најтрофејниот крапџија во Македонија. Ти благодарам за трпението, дружбата и искуството и прости.
Кокан, Зоран Смилчевски, Богољуб Јанчевски-Мечо,Васко, Тони Дуковски, Илија Радевски-Ицо, Јонче, Јове, Свето, Тото манџа, Ицо-Мамба, Зоки, Јане,Мартин, моите пријатели Љупа и Зоки Бачваров, Васил Сарамандов (проштевај), Дац и Јупи, Пепи, Милчо, Ивица, Предраг, Јоцо, Побре, сите Охриѓани, Давор и Баџо и сите пријатели од Мак-крап, Кумановци и прерано заминатиот Tпе, Роко и Лоран, Жиле,Лидија, Пепи и Здравче и ... многу други од Македонија и надвор од неа, не може никој да ни го одземе она убавото, она што заедно го доживеавме.
Морам посебно да ги издвојам улогите на Мечо (солитер од човек, кој даде се од себе за развој на крапскиот риболов), Ицо-бајтс (без кого ниту еден натпревар не беше интересен) еден од најквалитетните крапџии во државава со неброени успеси. Па и на Свето Ѓуриќ. Во тоа време Аквариум беше центар на светот.
Улогата на Зоран Бачваров јас најдобро ја знам, а мислам дека и доста од спомнатите ја знаат, ама ... Многу лесно посегнуваме кон критика. И јас го правев истото. На човек кој вложил и време и средства и работа во организација на нешто заедничко лесно е да му најдеш мана и грешки. Никој не го правел тоа од материјален интерес. Престанете со фрлање неосновани обвинувања. Прашајте ги Мечо и Свето, Сергеј, Ицо, Зоран Смилчевски, Јане, Зоки Бачваров, Предраг, како е да се организираат сите изминати натпреварувања, лиги, учества на СП. Тие нешто направија и оставија зад себе. Нив веќе во организирање ги нема, но нема ни натпреварувања!!! Не значи дека се единствени и семоќни. Напротив.
Антагонизмот со МРФ создаде клима на бојкот, игнорирање, незадоволство, замрување. НО, зар мислите дека немаше антагонизам и порано. Имало и веројатно ќе има секогаш. Дали била МКА, Мак-крап, Св. Апостол Петар или Мрена, не е битно. Навистина. Има нов закон, нови побарувања. Мора да сватиме и прифатиме дека без МРФ (како што и Ицо ви кажува) нема натпреварувања, лиги, учества на СП. Може да има дружења и индивидуални учества на приватни купови. Но овој спорт заслужува и лига и учества на меѓународни средби. И дали МРФ е единствениот кривец за сето ова?
Сите знаете што е потребно ама ... Васил Сарамандов добро ви посочи. Ова е спорт во кој доколку си заинтересиран треба да вложиш. И крај. Сакаш да натпреваруваш. Парички. За опрема, за патувања, за котизации. Спортскиот риболов не е фудбал па дресот и копачките да ти ги купува клубот. Не сме ЈАР.
Верувам дека е исправна осудата кон МРФ за неагилност кон организирање и финансирање на овој спорт. Тие смислено (за разлика од суетата на Мишо Христовски) рекоа, еве ви организирајте се самите, но и финансирајте се самите. Ние самите се поделивме, кој заради бојкот, кој заради инат, кој заради суета. За осуда е МРФ што дигна раце од крапскиот риболов со одлуката за самоорганизирање. Должност и е да се обидува да обезбедува средства, да помага овој спорт да биде што поуспешен. Во добра клима и соработка, убеден сум дека и минатото ќе беше поуспешно. За осуда е да нема доволно средства за натпреварувачи, а секогаш да има средства за судии (секоја чест на исклучоци).
Седиме на форумов и разговараме, но никој не се обидел да поразговара со Васил Костов (патем тоа што нема фризура како Мел Гипсон, нема контакти со неговото работење и не е коректно).Имаше отворен повик за натпревари со исполнување на сите нормативи за натпреварувачите. Предраг беше осуден заради учеството во лигата. Колку што знам намалена беше и котизација и сл. Учесници 5 екипи??? Зошто? Не го оправдувам претседателот на МРФ, но да тргнеме од себе?
На почетокот учествуваат сите. Кога настапија караници со Мишо Христовски после неодењето во Белгија,настапи криза, но, ускочи Мечо и организираше најмасовна лига до сега во Македонија. Мислам дека корените се познати и дека вина сносат сите и МРФ, и МКА и Мак-крап. Но, и кога не е се розово, потребно е улета некој ентузијаст (што би рекле бу....)
Најважно од се е да научиме да го негуваме и цениме она што како квалитет и минато го имаме, а имаме и со што да се гордееме. Кога ќе победите постар крапџија, значи дека од некој таков нешто сте научиле.
Незаборавен момент е кога (патем огромен успех и најуспешна репрезентација во 2009 година во сите спортови во Македонија, со 8-то место на СП, благодарение најмногу на Ицо и Јонче) во Франција, после спорот со Грците, целата сала, сите учесници, па и келнерите и аплаудираа на Македонската репрезентација.
Можеби ribar.com.mk е појдовна основа за нов период. Искрено се надевам и радувам.
Можеби некој ќе се прашува кој е човеков. Да ви олеснам, да не вртите на представи се. Јас сум Душко Иванов, изморен берач на шумски јагоди, дрво за крапски риболов. Ама уште го сакам и риболовот и сите вас.
Бистро.